vrijdag 29 september 2017

Assepoester 36 - 37

Gisteren gingen we naar Antwerpen, maar binnendoor, omdat er weer eens een ongeluk gebeurt was op de snelweg en de boel helemaal geblokkeerd was.
Zo kwamen we langs een Ava en daar ben ik heel even naar binnen gelopen.
Natuurlijk keek ik ook even bij de kaartenafdeling en daar vond ik toch weer twee (Disney) Assepoester kaarten, allebei voor een derde verjaardag.






woensdag 27 september 2017

Assepoester 34 - 35

Bij de Action zag ik kaarten waarop Assepoester, Belle en Doornroosje samen staan.
Er was er eentje waarbij Belle op de voorgrond stond, maar toen ik nog wat verder keek vond ik deze kaart met Assepoester op de voorgrond.
En ook binnenin heeft ze de hoofdrol.

Van de week hadden we ons jaarlijkse dagje Efteling en in de winkel bij het sprookjesbos vond ik deze kaart.
Hier heeft Doornroosje de meeste ruimte en moet ze de helft ook nog delen met Sneeuwwitje, maar het is Assepoester én Efteling, dus ik heb de kaart toch maar gekocht.

zondag 24 september 2017

De weekvan Maui en Mandu 13

Deze week stond voornamelijk in het teken van ontsnappen.
Maui en Mandu zitten achter deuren van kamers waar ze niet in mogen komen te wachten tot die open gaan en springen dan zo snel mogelijk door de deuropening.
Voor ons is het heel lastig om ze allebei tegelijk tegen te houden, dus er foto's van maken was helemaal geen optie. :-)
Waar ik wel foto's van maakte:
Maui heeft volgens mij graag iets op zich als hij gaat slapen, hier heeft hij net zo lang met het kleedje op de stoel liggen wurmen totdat hij eronder kon liggen.
 Kijk hem zitten de vermoorde onschuld...
 De dingen die niet mogen zijn natuurlijk het allerleukste
 Patch komt steeds vaker en langer binnen, maar ik viel haast languit van verbazing toen ik ze met z'n drietjes in de zon zag liggen.
 Ik moest echt dringend wat dingen doen op mijn eigen kamer, dus heb ik ze maar meegenomen, mijn schoenen vonden ze heel interessant (ik weet nu waar het sprookje de gelaarsde kat door ontstaan is hahaha)
 Het papiermandje was ook leuk, toen ze alle papiertjes door mijn kamer hadden gegooid, heb ik het maar leeg gemaakt en zo neergezet en toen was het wedstrijdje van wie zit er het eerste in...
 Tja en wat doe je dan? Dan zet je er nog maar een mandje naast.
 Volgens mij is Mandu een incarnatie van Lovely, die trok ook mijn lade open en ging er dan inzitten (nadat ze er heel wat uitgehaald had)
 en ze lag ook altijd op mijn stoel, maar van haar mocht ik er bij zitten, maar zover is Mandu nog niet :-)
 Naast mijn grote kast heb ik een rek met planken waar dozen opstaan. Onder de onderste plank heb ik op de vloer behangrollen liggen, Lovely zat daar ook altijd graag helemaal verstopt en ons zwarte mormeltje vind het er ook heel leuk.
 Maui is een echte zonaanbidder.
Patch wil niet meer op de stoel liggen (zal wel teveel naar de kittens ruiken) en daarom ligt ze nu op de bank.
Mandu durft er (nog) niet naast te gaan liggen en gaat daarom op de rugleuning liggen, kan hij haar goed in de gaten houden.
 Maui kan het kussentje uit het mandje halen en daarmee de hele keuken doorschuiven...
 Maar het allerleukste speeltje is een heel klein gekleurd balletje, dat gooien ze door de kamer, keuken en gang en rennen er als gekken achteraan
 en dat is ontzettend vermakelijk om naar te kijken.

zondag 17 september 2017

De week van Maui en Mandu 12

Een greep uit de foto's die ik deze week van Maui en Mandu maakte.
We moeten echt zo goed opletten als we een kast open of dicht doen, want voordat we er erg in hebben zit er weer een van de twee in.
 Mandu loopt regelmatig over de vensterbanken en ik probeerde, tevergeefs, om hem te laten zitten.
Toen ging Patch een keer voor het raam zitten kijken, Mandu keek er eens naar  en ging toen warempel ook zitten kijken! Goed voorbeeld doet goed volgen.
 Hier zit hij op de tussenaanrecht en dat voorspelt niet veel goeds, want daarvan springt hij op het aanrecht...
 Ze slapen tegenwoordig het liefst op de kamer van Julian, dus ik was heel verbaasd toen ze van de week weer eens samen in hun mandje in de keuken lagen.
 Mandu ging na een poosje in de kamer liggen en toen moest ik wel lachen om hoe Maui ging liggen.
 Zaterdag gingen we weg en zoals altijd kroop Maui in een open staande rugtas.
 En tussen de kittens en Patch gaat het ook steeds beter, Mandu en Patch hebben zowaar een hele poos samen op de bank gelegen!
Maar van het leukste deze week heb ik geen foto kunnen maken.
Maui dribbelt regelmatig achter mij aan en ook toen ik de badkamer in ging om in bad te gaan.
Hij was er niet uit te krijgen, dus ik dacht ik ga gewoon in bad, zet de douche aan en dan gaat hij wel weg...nou mooi niet, hij ging bovenop de rand van het bad zitten en daar bleef hij zitten kijken totdat ik weer uit het bad kwam en toen dat leeg was sprong hij erin hahaha malle kat.

zondag 10 september 2017

De week van Maui en Mandu 11

Zodra we 's ochtends de keukendeur open doen proberen Maui en Mandu te ontsnappen.
Als ik binnen kom blijven ze nog wel even omdat ze weten dat ik ze altijd eerst (nat) eten geef, maar dan willen ze toch wel erg graag naar boven.
Zodra Julian beneden is zet ik de deuren open en dan weten ze niet hoe snel ze boven moeten komen.
Vaak gaan ze daar liggen slapen,  Maui wurmt zich dan eerst onder het dekbed, soms zie je hem helemaal niet meer terug en soms steekt alleen zijn kopje onder het dekbed uit.
 We waren een paar uur weggeweest en hadden het duo in de kamer gelaten.
Zodra Maui ons aan zag komen sprong hij op de vensterbank, hier kijkt hij naar Paul, die de fietsen van de auto afhaalt.
Ze zijn al zo veel groter geworden, maar als je ze dan naast Patch ziet, zijn ze toch nog wel klein.
Maui had in de gaten dat Patch buiten op de vensterbank zat en toen ging hij aan de andere kant van het raam naar haar zitten kijken, kon hij mooi dichtbij komen zonder een mep te krijgen.
Sinds Maui en Mandu hier wonen zit ik met mijn laptop aan de keukentafel om ze in de gaten te kunnen houden.
Toen Maui een zere rug had, zat hij veel op mijn schoot en dat is nog steeds een favoriet plekje van hem.
Mandu zag dat natuurlijk en probeerde aarzelend ook een paar keer en ontdekte dat hij het eigenlijk heel fijn vind om bij mij te zitten.
En nu kan ik dus niet even op de bank of op een keukenstoel gaan zitten of het is rennen wie het eerste op mijn schoot zit, Mandu in dit geval
 Maui deed nog een paar pogingen om er ook bij te klimmen, maar op een keukenstoel past dat echt niet, dus toen ging hij maar in mijn rok zitten :-)
 Mandu kan sinds deze week op het aanrecht komen,oh wat zijn wij heden blij.....(not)
 Nu het weer minder is en de deur niet zo veel meer open staat klimt Maui op de rugleuning van de stoel om de tuin in te kijken.
 Maar hij ligt ook graag op de rugleuning van de bank
 Ik was net op tijd om ook nog een foto vanaf de andere kant temaken.
 En dan liggen ze dus vanaf de rugleuning rond te kijken.
 Patch komt ook vaker naar binnen als het slecht weer is en wil dan in haar eigen mandje op Julian's kamer liggen.
Normaal leggen we dat bovenop de kast zodat de twee er niet in kunnen en zij ook iets heeft wat niet naar Maui en Mandu ruikt.
Hier lag ze lekker en de twee lieten haar zowaar met rust, Mandu lag op de hoogslaper, Maui bleef wel in de buurt, maar was toch zo wijs om er niet bij te kruipen.
Toen hebben ze alle drie heerlijk boven liggen slapen en kon ik even wat nuttige dingen doen :-)

donderdag 7 september 2017

Corsica dag 18 - Terug naar huis



We stonden om half negen op en aten ontbijt op de kamer.
We hadden vannacht geen telefoon gekregen, dus belde Paul even met T. en hoorde dat zijn vader stabiel was, als dat zou veranderen zou ze weer bellen.
We hebben  de rest van de spullen ingepakt, Paul is de matten van de auto uit gaan kloppen, want dat waren we gisteravond helemaal vergeten en toen hebben we nog een kop koffie gedronken.
Daarna reden we weg bij het hotel en omdat het vliegtuig pas tegen drie uur vanmiddag vertrekt gingen we nog een paar caches zoeken.
Het cachen was geen succes, we waren ondertussen bezig met scenario's van wat doen we als...
maar we kwamen wel op mooie plekjes, zoals hier aan de overkant van het strand waar we steeds gezwommen hebben.
Daar lukte het me eindelijk om een roofvogel op de foto te krijgen! We hebben er redelijk wat gezien deze reis, maar geen enkele keer kon ik er eentje goed op een foto krijgen.
Bij de Airport wilden we ook nog een cache zoeken, maar er kwam net een stel muggles achter ons staan, eentje stapte uit en ging naar het verhuurbedrijf aan de overkant, de anderen bleven in de auto zitten, toen zijn we maar doorgereden en hebben we onze huurauto terug gebracht.

De mevrouw vond de buitenkant er niet mooi schoon uitzien, duh, we hebben er bijna 3 weken in rondgereden i.p.v. een dag of twee zoals de meeste mensen doen, ja dat was dan wel weer waar, zei ze en  toen kwamen er gelukkig geen extra kosten bij.
Daarna liepen we naar de Airport, waar we nog niet konden inchecken.


Het was er druk, maar gelukkig vonden we nog een paar stoelen vlak voor het raam, dus konden we de paar vliegtuigen die kwamen/gingen bekijken vanaf onze stoel.
Ook zagen we de twee blusvliegtuigen staan.
De Airport is vernoemd naar Napoleon en er stond dan ook een buste van hem in de hal.



Tegen half twee konden we inchecken.
De bagage werd gedaan door mensen, dus dat ging redelijk vlot.
Bij de handbagagecontrole moesten mannen en vrouwen gescheiden en de vrouwen moesten hun schoenen uit…dat noem ik nog eens discriminatie.
Toen we daar doorheen waren kwamen we in een kleine ruimte waar 3 winkeltjes waren en daar hebben we uit een automaat water gekocht, wat een hele kunst op zich was.
Daar waren we net mee klaar toen er omgeroepen werd dat we naar gate A moesten en door de paspoortcontrole.
We lieten ons paspoort zien en kwamen toen in dezelfde ruimte maar achter een een soort van groot kamerscherm en daar gingen we zitten.
Die ruimte was d.m.v.  schotten opgedeeld in twee stukken en wij gingen in het stuk tegen de muur aan zitten, maar we zaten nog maar net en toen moesten we allemaal weer terug naar het andere stuk omdat ze onze boardingpassen gingen scannen.
Dus weer in de rij, boardingpas door het apparaat en weer terug naar een stoel…pfff
Toen ze halverwege de groep waren ging de deur open en moesten we allemaal het tarmac op richting het vliegtuig.


Het boarden ging met twee deuren open heel snel, maar toen iedereen zat moesten we nog twintig minuten wachten voordat we konden vertrekken.


We zaten nu op rij 16 net boven de vleugels en dat zat een heel stuk prettiger, ook kon deze piloot beter vliegen dan die van de heenweg, want het ging allemaal heel soepel.
De vlucht ging weer snel, nog geen twee uur, en in Brussel was het zowaar ook goed weer.
Onze koffers kwamen als een van de eerste van de band en op een bus hoefden we ook niet lang te wachten, dus we waren snel bij de auto.
Inmiddels had Paul naar T. gebeld, zijn vader waswel stabiel, maar omdat het toch ieder moment afgelopen kan zijn besloten we om vanavond door te gaan naar Enschede.
Om zes uur kwamen we thuis, waar we opgewacht werden door Julian.
We aten frietjes, smeten wat dingen uit de koffers en pakten dingen in/over voor een nacht en twee uur later reden we weer weg.
Het was een raar einde van een hele fijne vakantie op het mooie eiland Corsica.