dinsdag 23 mei 2017

Cyprus dag 4 - Naar de Troodos Mountains

Na het ontbijt hebben we voor de laatste keer koffie gedronken op het balkon en genoten van het uitzicht op zee, daarna hebben we alles ingepakt en reden we een half uur eerder dan gepland weg bij het hotel in Poli.
Vandaag maken we een tocht door de Troodos Mountains op weg naar het hotel in Troodos.
Uiteraard zoeken we onderweg wat caches en de coördinaten van de eerste had ik in Eva gezet.
Die nam de kortste route en zo gingen we gelijk al binnendoor over een smal weggetje de hoogte in.

Paul had eigenlijk een andere weg willen nemen, maar tegen de tijd dat we er achter kwamen dat via een hele andere route aan het rijden waren had hetniet veel zin meer om terug te gaan en zijn we doorgereden.
We kwamen in het dorpje Lysos, bij een hele grote kerk, met een soort waterbron en bassin ervoor, heel mooi om te zien.

 In de verte zagen we het Troodos gebergte al.
 Een stuk verderop stopten we bij een olijfboomgaard voor de volgende cache.
De gps was helemaal op tilt en wees steeds een ander nulpunt aan, dus ik besloot maar eens op de listing te kijken of ik een beetje wijs kon worden uit waar we zouden moeten zoeken.
En toen las ik dit: " Always be aware of snakes (The common Black snake of Cyprus is NOT dangerous to humans. Very Venomous snakes: Vipera Lebetina (Blunt Nose Viper). 'Harmless' to humans venomous snakes: Malpolon Monspessulanus (Montpellier Snake) and Telescopus Fallax (Cat Snake)
Slik...daar hadden we nog niets over gehoord of gelezen.
We zijn natuurlijk een heel stuk voorzichtiger gaan zoeken naar caches (net als in Australie heb ik een pollepel gekocht om altijd iets van een stok bij je te hebben)
Toen ik later op internet zocht las ik dat er in Cyprus slangen, schorpioenen en tig soorten tarantulla's zijn, maar, stond er bij, je moet wel geluk hebben om ze te zien.
'Helaas" hebben wij dat grote geluk niet gehad :-)
 Deze weg wordt ook wel de weg met de 1000 bochten genoemd.
Ik heb ze niet allemaal geteld, maar ik geloof het direkt.
Het deed ons erg aan de Road to Hana (Maui, Hawaii) denken.
 We kwamen steeds hoger en hoger en de uitzichten waren prachtig.
De weg was veel beter en breder dan we gelezen hadden, dus dat viel enorm mee en er was ook overal vangrail wat ik wel erg prettig vond, omdat ik natuurlijk precies aan de linkerkant zat en vaak de bodem van het dal niet kon zien.
 Halverwege de route ligt het klooster van Kykkos en omdat we daar toch langskwamen gingen we het bekijken.
 Later bleek dat we binnen gekomen waren via de achter ingang, maar voor een 'achterdeur' vond ik het er nogal redelijk sjiek uitzien.
We kwamen  eerst op de  kleine binnenplaats
 daarna kwamen we op de grote binnenplaats.
De kloostergangen langs de rand zijn versierd met mozaïeken die de geschiedenis van het klooster laten zien.

 Dit is een van de vele mozaïken en dit is een kleintje.
 Waar geen mozaïeken zijn, zijn wel schilderingen.
 En dit bleek dan de voorkant te zijn, met de hoofdentree.
Er was nog een museum, daar moet je voor betalen en uit principe betalen we nooit aan kerken.
En dan was er nog de kerk daar mocht je wel kijken maar geen foto's maken, dus ik heb even een foto van internet 'geleend'.
In de kerk was het een en al goud, werkelijk _stuitend_,
 Tot zover de arme monniken...












1 opmerking:

Margriet zei

Ieks, slangen! Gelukkig zijn jullie ze niet tegen gekomen.
Wat een overdaad, zelfs Trump's appartement verbleekt hierbij ;-)