Vandaag begonnen we met het zoeken naar het negende
en laatste kapelletje van de multi over het hele eiland.
We moesten naar de zuidwestkust toe en daar vonden we het.
Dit was weer een plaats waar we anders nooit gekomen waren
en dat had jammer geweest, want het uitzicht was hier
ook weer erg mooi.
Hierna reden we een stuk het binnenland in om een cache
te zoeken.
Het pad werd smaller en smaller tot er nog maar 20 cm
over was. We hebben op verschillende manieren,
ook vanaf de andere kant, geprobeerd om bij het nulpunt
te komen, maar dat lukte totaal niet.
Ik stapte mis en zakte met mijn hele voet in de modder...
Het leek mij het beste om die modder te laten drogen en het er dan
af proberen te breken, maar Paul vond dat geen goed idee
en ging mijn schoen schoonspoelen in een heldere plas, die
daarna lang zo helder niet meer was :-)
Nadat de schoen een tijdje in de zon had staan drogen en
ik ermee had staan zwaaien in de wind, gingen we verder.
Het leek me wel een goed idee om hem verder te laten drogen
op het dashboard :-)
Voor een stomme mini-multicache moesten we weer naar
de kust toe. Daar hebben we geen spijt van gekregen,
want deze plek was een heel stuk mooier dan het beginpunt.
Uiteraard zag je een kerk als je het binnenland in keek :-)
's Middags gingen we rondkijken in Sliema.
Toen we de parkeergarage uitkwamen en over een soort
loopbrug liepen, zagen we dat de slotjesrage ook Malta bereikt heeft.
Ik kan zo onderhand wel een aparte map met slotjesfoto's beginnen :-)
Het uitzicht op Valletta was mooi, maar dat was het dan ook.
We begrijpen nu waarom we zelden een toerist tegenkwamen, die
zijn dus allemaal hier...
Wij vonden het er vreselijk en nadat we heen en weer
gewandeld hadden over de boulevard en Paul in
Debenhams en Marks&Spencers rondgekeken had,
hadden we het hier wel gezien.
Voor het avondeten had Paul zin in een pizza van de Pizza Hut.
Het was de meest ongezellige Pizza Hut die we ooit gezien hebben,
maar daar hebben we onszelf overheen gezet en zijn er gaan eten.
Ik nam spaghetti met pesto en, om met Jamie Oliver' te spreken
"a little bit of olive oil". Nou volgens mij probeerden ze de spaghetti
te laten zwemmen...
De olie droop via mijn mes en vork over mijn hadden, echt niet te doen.
Gelukkig had Paul een pan waar zijn pizza in zat en at hij met zijn handen,
dus ik nam zijn bord en deed daar de spaghetti op.
Alhoewel het lekker smaakte heb ik maar een beetje gegeten,
want zo'n overdosis aan olijfolie leek me een beetje teveel van het goede
(en dat bleek het de volgende dag ook te zijn....)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten